პირველი ხილვა

მე გუშინ ღამით გიხილე სიზმრად,

თეთრ ანგელოზად გამომეცხადე,

გშვენოდა ძველი ბერძნული რიდე

და სასწაულის მომსწრე გამხადე.

გადამისროლე დროის მორევში

და გამახსენე პირველი ხილვა,

დაგინახე და მაშინვე მივხვდი,

რომ შენთვის უცხო რამ იყო კილვა.

ვერ ვიფიქრებდი, თუ ის გოგონა,

ოთახის ბოლოს მორცხვად რომ იჯდა,

სულს შემიძრავდა და საკუთარ თავს

რწფელ სიყვარულში მაპოვნინებდა.

მოულოდნელად წარმოთქვი სიტყვა,

ჩემი მიიპყარ შენ ყურადღება,

მაშინვე მივხვდი, რომ სხვებს არ ჰგავდი,

გულმაც დაიწყო მყის გალაღება.

მაშინ ჯერ კიდევ ვერ ვიფიქრებდი,

რომ შენ იყავი ის ერთადერთი,

ვინც მოახერხა ჩემი დაპყრობა

და სავედრებლად მოიხმო ღმერთი.

მეც მადლიერი შევსცქერი უფალს,

შენ რომ ასეთი ძვირფასი მყავხარ,

და როდის გეტყვი, როდის შეგბედავ,

ყურს ჩაგჩურჩულო, მე შენ მიყვარხარ.

არ დავიღლები ლექსების წერით,

დაუღალავად გეტყვი ყოველთვის,

მე შენ მიყვარხარ, ოცნებავ ჩემო,

და ჩემი გული ძგერს მხოლოდ შენთვის.

შენს სასთუმალთან მარად დახრილი,

თმას გადაგიწევ შაქრისფერ შუბლზე

და იმედი მაქვს, უფლებას მომცემ

და უარს არ მეტყვი გულწრფელ ამბორზე.

 გიორგი ჩაჩხიანი