* * *

წარსულსა ეტრფი? - მკითხა გუშინ პატარა ბიჭმა,

მემორიალთან ყვავილებით ხელდამშვენებულს

ღიმილი გამკრთა ათოშებულ ცივსა სახეზე,

განა კი უნდა ვეტრფოთ დროსა სისხლით შენებულს?

წარსულში იყო მონარქია, მეტად უმსგავსო,

იერარქია ყმაწვილ კაცთა მონადა მქმნელი,

შური და ღვარძლი, ორპირობა ძმათათა შორის

და პროგრესია მეტად რთული და მეტად ნელი.

სადაც უაზროდ იყენებდნენ დადგენილებას,

სადაც ბრძოლის წინ ფარად სწევდნენ სარწმუნოებას,

ზეწოლით ღმერთზე დასწყევლიდნენ აზრთა მოქიშპეს

და ხალხს სწირავდნენ დასახოცად ველსა ბრძოლისას.

სადაც, მსახურად გაყენებდნენ წოდების გამო,

სადაც, ცენზორი განაგებდა მთელ არემარეს,

ნუთუ ესაა სანაქებო ჩვენი წარსული,

ნუთუ ესაა შესატრფობი დრო ისტორიის?

-არა, არ ვეტრფი, - ვუპასუხე პატარა ბიჭსა,

პატივისცემა წინაპართა ჩვენი ვალია,

აქ ამისთვის ვარ, დაღუპულთა მოსაგონებად,

სწორედ ესაა რაც წარსულში მართლაც კარგია.

გიორგი ჩაჩხიანი