უკანასკნელად

უკანსაკნელად, ვის დაიჭერს ცხოველთა მეფე,

უკანასკნელად, რას დახატავს მოდილიანი,

უკანსაკსნელად, რა ლექს დაწერს გალაკტიონი,

ეგებ მოვასწროთ ზიარება ჩვენ მადლიანი.

მთების ჩამოშლა, ზღვების დაშრობა,

კარგა ხანია, დაწყებულია.

ლოცვის დავიწყების, შვილის მიტოვების

ფესვები უკვე ღრმად გამდგარია.

უაზრო ცდაში, ლოდინსა ფუჭში,

ჩამოგვეფარა ნისლები ბევრი.

მზის მოლოდინში, უსაქმოდ მყოფებს

დაგვბნელებია სიონის ტევრი.

სანუგეშებლად დაგვრჩენია ჩვენ ფიქრი ერთი,

რომ მარტო არ ვართ, სხვებიც ჩვენს ბედს ზიარებიან,

ყველანი ერთად ჩავინთქმებით მალე უფსკრულში,

პირდაფჩენილი მორევები ჩვენთვის იცდიან.

უკანასკნელად, ახლოს გვესმის ეს ავი სიტყვა,

თითქოს აჩრდილი ყურში ნაზად გვესაუბრება.

დაბრმავენულნი გულუბრყვილო ნაზი ღიმილით,

თავის დაქნევით ვესალმებით, სულიც ნებდება.

უკანასკნელად, ეგებ ვინმე გმირი გამოჩნდეს,

უკანასკნელად, ჩაუნერგოს ხალხს გულში რწმენა,

ძლიერად დაჰკრას ურო მძიმე ოქროს ჯაჭვებსა

და დაუბრონოს წართმეული თავისუფლება.

უკანასკნელად, ეგებ ვინმე კაცი გამოჩნდეს,

უკანასკნელად, დასვას კითხვა მეტად საშიში,

რა გვემართება, რატომ ვიქეცთ მარიონეტად,

რამ ჩაგვინერგა საკუთარი მეობის შიში.

რატომ ვაკეთებთ იმას,რასაც ყველა აკეთებს,

რატომ ვუკარგავთ საკუთარ თავს ავტონომიას,

რატომ განვიცდით, სხვა რას იტყვის, სხვა რას იფიქრებს

და ამის გამო მუდამ ვყვებით სულელთა გნიას.

დღეს ის დრო არის, რომ ვთქვათ სიტყვა უკანასკნელად,

ხმა ავიმაღლოთ, კალმით ვცადოთ ავის მოსპობა,

პირდაფჩენილი მორევების დაოკება და

აჩრდილის სიტყვის უკუ გდება, არად ჩაგდება.

წარსულში უთქვამთ, ცდა ბედისა მონახევრია,

მაგრამ შედეგი მაინც არის დასაძრახველი.

სიმშვიდის ნაცვლად მორევები უფრო ღმუიან,

მდორე ჭაობად გვესახება მომავლის ველი.

უკანასკნელად, რას იფიქრებს ადამიანი,

უკანასკნელად, სინანული თუ შეაწუხებს,

ან იქნებ სულაც ბედნიერი, გახარებული,

მბორგავ მორევში საკუთარი თავითვე ჩახტეს.

რას შეუძლია, იხსნას რასა ადამიანის,

როდესაც თავად შემოქმედსაც არ შესწევს ძალი,

თვითმკველობაა გათანგულთა გამოსავალი,

მის მერე კიდევ უამრავ ცხენს ედება ნალი.

უკანასკნელად, ვსჭიდოთ ხელი მოყვასსა ტკბილსა,

უკანასკნელად, მოვეხვიოთ ოჯახის წევრებს,

უკანასკნელად, ჩავუხედოთ ერთურთს თვალებში

და ნება მივცეთ აძგერების მხურვალედ გულებს.

უკანასკნელად, რა მოხდება დედამიწაზე,

უკანაკსნელად, რა დარჩება ჩვენი მიწისგან,

უკანაკნელად, ვინ დარჩება მესაჭის პოსტზე

და შეეცდება გემის დახსნას მორევებისგან.

უკანასკნელად,  ნეტავ როდის ამობრწყინდება

მზე დიდებული,სხივოსანი, ყოვლის მანათი,

უკანაკსნელად, ნეტავ როდის გადავარდება

და დაეცემა დამჭკნარ ბალახს ცეცხლის ასანთი.

 გიორგი ჩაჩხიანი