მე საღამოხანს გელოდი შენ ,
ზღვის განაპირზე ვიდექი მარტო ,
ვუსმენდი ტალღების ჩუმ-ჩუმა დგაფუნს,
ფიქრებში მუდამ შენ მყავდი კარგო.
ვფიქრობდი, იმ დღეზე, როცა ჩვენ შევხვდით ,
ვფიქრობდი იმ ღამეს, როცა გაკოცე.
ჩემო კარგო და ჩემო ლამაზო,
რატომ დამტოვე , რა დაგიშავე.
მე საღამოხანს გელოდი შენ ,
შენ არ მოხვედი , დამტოვე მარტო ,
მე გულით ვატარებ შენს ღიმილს ღვთიურს,
ჩემს გულში მუდამ იქნები კარგო.
შენ არ მოხვედი , არ მოდი კარგო,
რატომ დამტოვე , რა დაგიშავე,
მე საღამოხანს გელოდი სატრფოვ
ზღვის განაპირზე ვიდექი მარტო.
No comments:
Post a Comment