„დრონი მეფობენ და არა მეფენი!“
დრო მიჰქრის ,როგორც ლურჯი მერანი,
საათის წიკწიკს როდია ვუსმენ.
მე ორ მუსტანგსა ვითარცა ისრებს,
საათისავით როდია ვუმზერ.
ზღვები ბობოქრობს,მინდორნი ხარობს
დროის წიაღში სამყარო ზეობს,
თუმცაღა იგი მოწყენით არის,
რადგან დროზე ის ვეღარა მეფობს.
დროს აქვს წარსული მოგონებები
და მომავალის გამჭვრეტი თვალი.
იგი დაღს ასვამს ყოველ დროებას
ყოველ დროებას აქვს მისი ვალი.
და მაინც თუ მკითხავ რა არის დრო
საათი, წუთი,წამი თუ დღენი,
დრო ხომ მტვერია უდაბნოს ზღვაში
იგი მშლელია წარსული დღენის.
ავტორი:გიორგი ჩაჩხიანი
No comments:
Post a Comment